به به، چه فیلمی! اسمش "Beating Hearts" هست، ولی فرانسویا بهش میگن "L'Amour ouf" که یه جورایی میشه "عشق دیوونه‌وار". داستان از اون قرار که یه کارگردان فرانسوی باحال به اسم ژیل للوش (Gilles Lellouche) اومده یه رمان ایرلندی قدیمی رو برداشته و تبدیلش کرده به یه فیلم رمانتیک درام. قصه فیلم تو شمال شرقی فرانسه اتفاق میفته و بیست سال از زندگی دو تا نوجوون رو نشون میده که عاشق همدیگه میشن. دختره از یه خانواده پولداره و پسره از یه خانواده کارگر. خب معلومه دیگه، عشقشون خیلی زود به مشکل میخوره، چون پسره خلافکار میشه و دوازده سالی میره زندان! یه جورایی رومئو و ژولیت مدرن فرانسوی، ولی خب با چاشنی جرم و جنایت و زندون. بازیگرای فیلم هم کم نیستن! آدل اگزارکوپولوس (Adèle Exarchopoulos) و فرانسوا سیویل (François Civil) نقش‌های اصلی رو بازی می‌کنن، اینا هم که دیگه تو فرانسه حسابی معروفن. یه عالمه بازیگر دیگه هم هستن که اسمشون یکم سخته، ولی اگه فیلم‌باز باشی حتما چندتاشون رو میشناسی، مثل آلن شابات (Alain Chabat) و بنوا پولورد (Benoît Poelvoorde). انگار همه بازیگرای خوب فرانسه رو جمع کردن تو این فیلم! ژیل للوش کارگردانش گفته که از فیلمای مارتین اسکورسیزی (Martin Scorsese) و کوئنتین تارانتینو (Quentin Tarantino) و همچنین فیلم قدیمی "داستان وست ساید" (West Side Story) الهام گرفته. تصور کن، یه چیزی بین خشونت تارانتینویی، درام اسکورسیزی و رمانس موزیکال "داستان وست ساید"! خیلی جالبه نه؟ البته انگار منتقدها خیلی تحویلش نگرفتن. تو جشنواره کن 2024 که اکران شده، حسابی کوبیدنش! میگن رتبه اش از همه فیلمای بخش مسابقه کمتر بوده و نقدهای منفی زیادی گرفته. بعضی‌ها میگن خیلی طولانیه (نزدیک سه ساعته!) و بعضی‌های دیگه هم از داستانش خوششون نیومده. حتی یه منتقد آمریکایی گفته فیلم مثل اینه که "Magnolia"، "Goodfellas"، "Boyz n the Hood" و "A Man and a Woman" رو با هم قاطی کنی و بدی ChatGPT یه فیلم جدید برات بسازه! چه تشبیه خنده‌داری! ولی خب، منتقدها که همیشه درست نمیگن! شاید یه فیلمی از نظر اونا بد باشه، ولی ما عشق فیلم‌ها ازش خوشمون بیاد. به هر حال، فیلمی که این همه بازیگر معروف داره، کارگردانش اسم و رسم داره و داستانش هم به نظر جالب میاد، ارزش دیدن رو داره. مخصوصا اگه عاشق فیلمای رمانتیک درام فرانسوی باشی، این فیلم احتمالا میتونه یه تجربه متفاوت باشه. راستی، یه چیز جالب دیگه هم اینکه موسیقی فیلم انگار خیلی مهمه و پر از آهنگای دهه 80 و 90 میلادی هست، از The Cure و New Order بگیر تا مدونا و جی زی! پس اگه از اون دسته آدمایی هستی که با موسیقی فیلم حال میکنی، اینم میتونه یه دلیل دیگه باشه برای دیدن "Beating Hearts". خلاصه که، به نظر من نباید به حرف منتقدها زیاد گوش کرد. خودت فیلم رو ببین، شاید تو از اون دسته آدمایی باشی که از این "عشق دیوونه‌وار" خوشت بیاد! بالاخره هر فیلمی سلیقه خودشو داره دیگه، نه؟ 😉